Over de oorzaak van dyslexie denken wetenschappers verschillend.
Over één ding zijn ze het wel eens; het heeft niets te maken met domheid. Vroeger werden kinderen met dyslexie voor een dom mens gezien.
Sommigen werden zelfs naar een andere school gestuurd voor moeilijk lerende kinderen, maar dyslexie hebben is geen echte afwijking in het kunnen leren.

Er zijn alleen maar problemen met het lezen en het juist spellen en schrijven van de woorden. Iedereen maakt wel eens fouten bij het lezen en makkelijke woorden kun je foutloos spellen.
Bij een dyslecticus gaat alles allemaal wat langzamer. Aan het eind van de basisschool kan de achterstand opgelopen zijn tot twee jaar achterstand.

Minstens 1 op de 20 mensen is dyslectisch. Dat is 5%, van de 1,8 miljoen kinderen op de basisschool in Nederland en dat zijn er 90.000. Dat zijn meer dan 3000 klassen. Er zijn bijna 4 keer zoveel jongens als meisjes dyslectisch en daar zitten veel linkshandigen bij.

Dyslexie is erfelijk. De hersenen zijn het zenuwcentrum van je lichaam.
Alles wat je denkt, doet of wilt wordt door je hersenen geregeld. Wat je ziet, hoort, ruikt en voelt word daar ook door ontvangen en verwerkt. Elk stukje hersenen heeft een eigen taak. Zo is er b.v. een eigen taalgebied, een gebied voor horen en voor zien. Bij het lezen en spellen komen meerdere gebieden van de hersenen in actie. Wetenschappers denken dat het daar fout gaat.

Ze denken dat de gebieden niet samen kunnen werken bij een dyslecticus. Anderen denken dat wat de ogen zien niet goed opgevangen wordt door de hersenen. Weer andere wetenschappers hebben de hersenen van overleden dyslectische mensen met een microscoop bekeken. Het taalgebied van die mensen week een beetje af van mensen zonder dyslexie. Zou dat de oorzaak zijn? Dat weten we nog niet zeker.